Yaşam Annemin Hatırladıklarıysa / Mehmet Hakkı Yazıcı

Yayınevi: Nota Bene Yayınları 

Sayfa Sayısı: 120
Baskı Yılı: 2015

Kitap tanıtım bülteninden:

Yalandı. Getirmediler oğlumu geri. Nereye götürdüklerini, ne zaman döneceğini ve hatta sağ olup olmadığını bile bilmiyordum. Sanki bir iblis yeryüzüne inip alıp kaçırmıştı oğlumu. Gavur komitacıları bile yapmazdı bunların yaptığını. Nereye başvurduysam bulamadım yavrumu. Karakolları, amirlikleri, hapishaneleri
ve hastaneleri tek tek dolaştım.

Mehmet Hakkı Yazıcı’nın kalemi acılar, ölümler, kayıplar arasından çıkıp geliyor, hapishanelere, sürgünlere uzanıyor, devlet dersinde öldürülmekten beter edilmiş bir kuşağın sesi olup bugünü yankılıyor. Kahretmeyen, diz çökmeyen, yürümeyi yol eylemiş insanların öykülerini edebiyatımıza taşıyor. En başa çıkılması zor durumları bile gülümseyerek anlatıyor Mehmet Hakkı Yazıcı. Hayat boyumuzu aştığında, onunla başa çıkma yöntemlerimizi inceliyor titizlikle. Hatırlamanın ve hatırlatmanın ötesinde bugünümüzü anlatıyor geçmişe ait denemeyecek zamansız öykülerde.  Kendi sesini bulmuş bir yazardan, hayatı ıskalamamak bir yana hayat için mücadele eden öyküler.

İçindekiler:

Annemin Hatırladıkları

Yaşam Annemin Hatırladıklarıysa                                5

296’lık Konuk                                                              29

Dedem Dimitri                                                             43

Bunca Yıl Sonra Ne İş                                                52                                              

Komen,..Komen                                                          63

Yaşam

Nalbandın Fayton Sefası                                             68

Yalnızlık Başa Bela                                                      73

Ömer Beyin Kedisi                                                       76

Hayatımın Kaçan Penaltısı                                          84

Marazi aşk ( Şiir ) / M. Hakkı Yazıcı

Marazi aşk

Olur olmaz zamanlarda düş, düş, düşüyorum.

Sabah akşam ben, hep, ama hep seni düşünüyorum.

Bazen isyan edip, yeter artık çüş diyorum.

Bu kadar üzme kendini,

Biraz da düşün aç kedini.

Yağmur damlaları düşüyor,

Gözlerim nemli, yerler ıslak,

Yüreğim buruk, pat düşüyorum.

Mintanım ıslak, yine üşüyorum,

İnan ki hep seni düşünüyorum.

Bazen isyan edip, yeter artık çüş diyorum.

Bu kadar üzme kendini,

Biraz da düşün aç kedini.

Kasvet emmi evimizde misafir

Sanki ailemizin yeni bir ferdi, derdi

Annem, ben ve şu benim aç kedi

Bir de davetsiz misafir kasvet emmi

Odamda, mutfakta, tavan arasında,

Hep benimle, hep karşımda

Kasvetli kış gecelerini kestane de kesmiyor

Şu onulmaz, kaçılmaz, kaçınılmaz derdi.

Elimde avucuma yapışmış gibi kara uzaktan kumanda,

Pencere açık, televizyon açık, dizi dizi diziler karşımda,

Çekyata uzanmış, sızıp uyuyorum,

Kasvet emmi düş olup, sızıp giriyor uykuma

Oluyor mu bana kocaman bir kabus

Bir karışık durumlar, acayip bir muamma

Mahallede diz boyu fesat, dedikodu, kumkuma.

Olur olmaz zamanlarda düş, düş görüyorum

Sabah akşam ben hep seni düşünüyorum

Bazen isyan edip, yeter artık çüş diyorum

Bu kadar üzme kendini,

Biraz da düşün aç kedini.

09 Ekim 2015, Moskova