Ola ki Yaşar Kemal duyar diye…/ M. Hakkı Yazıcı

Ola ki Yaşar Kemal duyar diye…

Bir gün bütün çiçekler beyaz mı açmalı,

Diğer renklere haksızlık olmaz mı Yaşar abi?

Yani o senin sevgili Toros yaylalarındaki gibi...
Bütün bahçeler, kırlar rengarenk olsa be Yaşar abi

Mesela önce şu senin dediğin gibi başlasak
Renkleri kirletenlerden bi yakamızı sıyırsak. 

Her yerde özlediğimiz hür ve mesut şarkılar söylense

Şarkıları bir ağızdan, ama herkes kendi dilinden söylese 

Mesela diyorum ki yıldızlar da bizim dilimizde söylese.

Penceremizden uzansa nur

İstediğimiz şekilde doğsa gün

Dilediğimiz gibi yağsa yağmur

Apansızın, çırılçıplak  gelse kapımıza bahar
Bizim hatırımıza başka türlü esse deli rüzgar

Toprağa düşen tohumları komşu diyarlara taşısa

Köyünde herkesin bir beyaz badanalı evi olsa

Hayatı herkes dilediğince, doya doya yaşasa.

Senden öğrendik bir arada olamayacağını sevgiyle nefretin,
Bir masada demlenemeyeceğini Abdi Ağayla İnce Memedin
Ve yine senden öğrendik sevmeyi, istemeyi, kavgayı; börtü, böceği, 
Ufka, bulutlara, güneşe, gökyüzüne bakıp hayal kurmayı 
Hiç gökyüzüne biter mi hayranlığımız?

Ve hele hele Yaşar abi, sana,

Anadolu halklarının ozanına...
Senin dilinden anlamak 
Daha da güzelleştiriyor

Suyu, toprağı, insanı,…

Sen abilerin en hası,
Kürtlerin en Türkü, Türklerin en Kürdüydün 
Tesellimiz şu ki ışığın hep üzerimizde olacak Yaşar abi!

Moskova, 03 Mart 2015