Bütün kosmozun aşığıyım / M. Hakkı Yazıcı

Bütün kosmozun aşığıyım

Oyunda sahipsiz bir rol vardı

Onu da bana vermek istediler

Sahnenin bir kenarında durup

Alkışlayacaktım her söyleneni

“Pışık”, dedim parmağımla gözümü gösterip

Ben de o göz var mı?

Sahnenin kenarından oyunu izleyip,

Her söyleneni alkışlayacak.

Sivri akıllı biri bir soru attı ortaya

Arkadaş herkes açıkça söylesin “ist”lerden hangisi olduğunu.

İlk cevap İstanbul’dan geldi:

“Ben İSTanbulum”

Kimsenin itirazı olmadı.

Zevzek birisi ben de İSTasyonum diyecek oldu, susturdular.

Genç bir kız, “Ben feministim”, dedi,

Bir diğeri nasyonalist, öbürüsü enternasyonalist olduğunu,

Genç bir delikanlı Marksist-Leninist ve hatta Maoist olduğunu söyledi.

Ekolojist, Kemalist, anarşist, sosyalist, komünist, 
Humanist, ateist, antagonist, budist...

Üüüü, neler vardı, neler; bildiğim, bilmediğim. 
Hiç bu kadar İzm'i bir arada görmemiştim.

Nedir bu insanlığın “bağzı” “izm”lerden çektiği!

Biliyordum aralarında faşistler de vardı.

Ama bizim memlekette adettendir,

Sümme haşa faşistler, kendilerine faşist demezler, dedirtmezler.

Sıra bana gelmişti biraz absürdist bulacaksınız ama

Birden annemi, babamı, kardeşimi, oğlumu ve tüm hısım akrabayı

Arkadaşlarımı, okulumu, mahallemi, misket yuvarladığım sokakları

Memleketimi, onunla da yetinmeyip çepeçevre bütün dünyayı,

Nehirleri, denizleri, ağaçları, çiçekleri, böcekleri,

Türkleri, Kürtleri, Ermenileri, Arapları, Çerkesleri, M'acirleri,

Rusları, Çinlileri, İspanyolları ve hatta Amerikalıları,

Ve şu içimi ısıtan, ışıtan, her şeye can veren güneşi,

Mehtaplı gecelerin kahramanı aydedeyi, yıldızları çok sevdiğimi fark ettim.

Acunistim desem olmazdı,

Evrenistim desem yine uymazdı

Ben kosmozistim deyiverdim

Bütün kosmozun aşığıydım.

12 Nisan 2015, Moskova ( Yuri Gagarin’le uzaydaki ilk insanlı yolculuğun 54. yıldönümü )