Şimdi ben aşık oldum diye yazsam / M. Hakkı Yazıcı

Şimdi ben aşık oldum diye yazsam

Haber olur mu birinci sayfaya

Yoksa illa köpek mi ısırmalıyım?

Demeyin öyle, teneşir paklar falan diye

Kırkından sonra azanlardan değilim valla

Hele sen, hiç mi hiç konuşma Mücella!

Suçunun farkında değilsin belli ki hala.

Ben de biliyorum

Roma hamamında keselenip,

Şengül hamamında durulanılmaz

Ama sanmayın ki hep beni bekler

Bütün hamamların göbek taşları

Önemli değil zaman ve mekan

Doyasıya iç nerde su bulursan

Ve hatta fazlasını bulursan

Kaçırma bir güzel yıkanıp paklan.

Bulduysan aşkı, hiç durma yaşa.

Mücella, sen yalnız yaşamak kolay mı sanıyorsun?

Saçlarını savurup, öyle diyorsan çok yanılıyorsun

Teselliyi kadehlerde arasan da faydası yok

Hele güneş de gidip, gün akşama bırakınca yerini

Suskunluk büyüyünce sokaklarda

Hele hele ay ve yıldızlar da bulutların arkasına saklanmışsa

Sana yarenlik edecek dört duvardan başka bir şey kalmamışsa

Damarlarında bir tuhaf duygu dolaşmaya başlamışsa.

Uflaya puflaya geçen Sirkeci-Halkalı banliyö trenin sarsıntısında

Kadehler sana seslenir, aşk lazım, aşk

Oysa son yolcular uykulu, yorgun; aşktan bihaber

Galata Kulesi’yle Beyazıt Kulesi arasına

Çamaşır ipi germiş Mücella

Süt beyazı sütyenler, külotlar savruluyor rüzgarda

Ah, o aklımı başımdan alan kısacık kombinezonu yok mu, ah.

Altından balıkçı tekneleri, geçiyor haliçte

Vapurlar, düdüklerini öttürüp selama duruyorlar

Takalar, mavnalar sıra sıra…

Sirkeci-Halkalı banliyö treninin son yolcuları bile farkında değil

Fena halde aşığım ben

Şimdi ben aşık oldum diye yazsam

Haber olur mu birinci sayfaya

Yoksa illa köpek mi ısırmalıyım?

Moskova, 28 Ağustos 2014