YALNIZLIĞIN ORTAK COĞRAFYASIHagar Luzero
1999 yılında genç yaşta yitirdiğimiz Gila Kohen'in anısını yaşatmak için gazeteci ve yayıncı arkadaşları tarafından düzenlenen öykü yarışmasının ikincisi bu yıl gerçekleştirildi ve dereceye giren öykülerle birlikte yayınlanmaya değer bulunan toplam 23 öykü Öyküler, Renkler adını taşıyan bir seçkide okurların karşısına çıktı.
‘’’’’’
Teşvik Ödülü alan Mehmet H. Yazıcı'nın "Fanus" adlı öyküsünde anlatıcının ayrı kentlerde yaşadıkları otuz yıllık eşi Esra'yla ilişkileri hızla çözülürken geçirdiği bir hastalık sonucunda yatağa bağımlı hale gelmesi ve bu olayın ardından yaşananlara bambaşka bir gözle, hiçbir ayrıntıyı atlamaksızın tanıklık etmesi ve ötekiler tarafından bir eşya gibi algılandığını ayrımsaması anlatılıyor. Yazıcı'nın kitapta yer alan ikinci öyküsü "Tiyatrocu" eşinden ayrılıp, işini de yitirdikten sonra palyaçoluk yapmaya başlayan bir aktörün yalnızlığını irdelerken, bir dönemin envanterini çıkarıyor
HAGAR LUZERO
23 Eylül 2002, Hurriyetim Agora
elestiri...elestiri...elestiri...elestiri...elestiri...elestiri...
...bence parlak bir kara mizah örnegini olusturan Mehmet H.Yazici'nin "Fanus"u hemen göze çarpiyor. Diger bir "özlem" öyküsü, gene Mehmet H. Yazici'dan "Tiyatrocu": Ayrilmis oldugu esine birakilan küçük oglu ile, üç-bes kurus karsiligi sokak palyaçolugu yapan babanin maskesinin, çocugu tarafindan çekilmesi karsisinda donakalmasi: "Anne bak. Yasasin! Palyaço benim babammis!" Bilemem; en çok begendigim, bu sürpriz son mu olmustu, yoksa baskisinin, benim yakindan tanidigim nice '68'li aydinlar arasindan birinin mi olmasi...
Robert Schild ( Şalom Gazetesi, 22 Haziran 2002 )
No comments:
Post a Comment